Yaşılbaşın hekayəti
Yaçılbaşın hekayəti
(Nağıl)
Beşinci qardaş Yaşılbaşın Hindistan məmləkətində cüzam xəstəliyi haqqındakı hekayəti
-Hər yeri nura qərq edən Günəş ana! Getdiyim yerdə çox acılar gördüm, deyə, əvvəlcə elə bildim ki, cəhənnəmə düşmüşəm. Sonra isə həqiqəti öyrəndim. Qulaq as, başıma gələnləri sənə də danışım.
Getdiyim diyar Hindistan məmləkəti idi. Məmləkətin üstünü yaşıl tüstü, fəlakət tüstüsü, dəhşət tüstüsü bürümüşdü. Ölkəyə ölüm saçan bir naxoşluq gəlmişdi. Adına cüzam naxoşluğu deyirdilər. Bu azar aclıqdan və natəmizlikdən yaranmışdı. Çarəsi tapılmayan bu dərdə dərman yox idi. Bu naxoşluğa düçar olan adam bir-iki günün içərisində eybəcər qara yaralar tökür və onun sifəti şir sifətinə oxşayırdı. Bundan sonra həmin adamda dəhşətli ağrılar başlayırdı. Bu ağrılar o qədər dözülməz olurdu ki, naxoşluğa tutulan adam özü camaata yalvarardı ki, onu tonqalda yandırsınlar.
Naxoşluq məmləkəti ağzına almışdı. Bir gündə elə olurdu ki, cüzamdan yüzlərlə adam ölürdü. Onların hamısını bir çalaya töküb, od vurub yandırırdılar. Həmin dərdə mübtəla olan adamı mütləq yandırmalıydılar ki, həmin dərd torpaqdan çıxıb, kiməsə keçməsin. Amma bununla da onun qarşısını ala bilmirdilər. Günü-gündən cüzama tutulanların sayı artırdı. Camaat ölkədən baş alıb qaçırdı. Amma başqa diyarlardan biləndə ki, həmin qərib qonaq Hindistan məmləkətindən gəlib, onu ölkələrindən qovurdular ki, onlara da birdən bu dəhşətli naxoşluqdan keçər.
Biçarə və avam Hindistan əhlinin isə dua etməkdən başqa əllərindən başqa bir şey gəlmirdi. Onlar demək olar ki, bütün günü müqəddəs saydıqları Qanq çayına yalvarır, ondan imdad diləyirdilər. Dua etməkdən ötrü isə soyunub çaya girər, yalnız suyun içərisində məqəddəs Qanq sularından öz diləklərini diləyərdilər. Eyni suda çimdiklərindən azara tutulanların sayı isə günü-gündən artardı.
Mən məmləkətdə loğman, təbib soraqladım. Amma bir nəfər belə tapa bilmədim. Onlardan öləni ölmüş, ölməyənləri isə xəstəliyə düçar olmaqdan qorxaraq, qaçıb gizlənmişdilər.
Bu dəhşətin qarşısını ala bilsəydi, yalnız Sehr ulduzu ala bilərdi. Ona görə də mən gözlədim, gecə qaranlığında ulduzlar göydə görünəndə Sehr ulduzunu köməyə çağırıb dedim:
-Mərhəmətli Sehr ulduzu! Hindistan əhlinin başına acı bir müsibət gəlib. Cüzam azarından camaat qırılıb qurtarır. Həmin bəlanın qarşısını ancaq sən ala bilərsən. Azara tutulanlar yandırılır. Bununla da məmləkətin üstünü bürüyən dəhşətli, yaşıl tüstü günü-gündən artır. Bir yol göstər, köməyinə ehtiyacım var.
Sehr ulduzu bir xeyli fikirləşəndən sonra dedi:
-Yaşılbaş! Dediklərimə diqqətlə qulaq as! Dərviş paltarı geyinib gedərsən Hindistan hökmdarının hüzuruna. Deyərsən mən göylər tərəfindən göndərilmişəm ki, bu dəhşətli azara dərman eləyəm. Hökmdar sənə inanmasa bir əlini göyə qaldır və mənə əmr et ki, bir anlıq yağış yağdırım. Mən göydən yağış yağdıracağam. Bundan sonra hökmdar sənə mütləq inanacaq. Sonra qoy şəhərdə car çəkdirsin ki, sübh tezdən yağan yağışdan şəhər əhlinin hər biri heç olmasa bircə qurtum içsin. Sonrasını özün görəcəksən. Haydı, di yollan hökmdarın hüzuruna, işin avand olsun !
Mən dərviş paltarı geyinib Kuşan hökmdarın yanına getdim. Sehr ulduzu necə demişdisə də, eləcə elədim. Hökmdarın üzündən bildim ki, o, mənə inanmaq istəmir. Elə ki, əlimi göyə qaldırıb Sehr uluduzuna əmr etdim ki, bir anlıq yağış yağdırsın, bir yağış başladı ki, gəl görəsən. Saray əhli hamısı qaçdılar ki, həmin yağışdan ağızlarına alsınlar, amma yağış kəsildi. hökmdar mənə inandı. Hamı mənə müqəddəs bir varlıq kimi səcdə eləməyə başladı.
Kuşan hökmdar carçılarına əmr etdi ki, bütün şəhər əhlini xəbərdar etsinlər ki, sübh tezdən yağan yağışdan hərə bir damla da olsa, içsin. Özü isə məni müqəddəs qonaq kimi saraydan heç yerə buraxmadı.
Sübh tezdən oldu. Göydən leysan yağış başladı. Hamı evlərdən özünü bayıra atdı ki, bu müqəddəs sudan daha çox içsin. Bütün hindistan əhli yağışın altında idi. Birdən yağış kəsdi.
Hökmdar və saray əhli məndən xahiş elədilər ki, yağışı yenə yağdırım. Mən hamını sakitləşdirdim ki, bu azarı yox eləməyə bəs eyləyəcək. Hamı bütün günü səbirsizliklə gözlədi ki, görəsən bu gün ölən olacaq, yoxsa yox. Həqiqətən də möcüzə baş verdi. Hər gün yüzlərlə adam ölən ölkədə, bu gün bir nəfər də olsa ölmədi. Həmin gündən sonra bir kəs də olsun cüzam azarına tutulmadı.
Hindistan əhli sarayın qarşısına toplaşaraq hökmdardan məni tələb elədilər ki, mənə minnətdarlıq bildirsinlər. Hökmdar bu fikri mənə söyləyəndə mən ona dedim ki, tələsməsinlər, bir gün də gözləsinlər. Həmin gecə hökmdardan xahiş elədim ki, mənim yerimi açıq havada, ulduzların altında saldırsın. hökmdar istəyimi yerinə yetirdi. Mən gecənin bir yarısında göylərə qayıtdım.
Göydən baxanda gördüm ki, Hindistan məmləkətinin üstündən yaşıl tüstü yavaş-yavaş yox olub gedir,çox sevindim.
Günəş ana! Mən sənin tapşırığını yerinə yetirdiyimə və göylərimizi dəhşətli, yaşıl tüstüdən təmizlədiyimə görə özümü xoşbəxt sayıram.
-Yaşılbaş, oğlum! Çox sağ ol ki, Hindistan məmləkətini belə bir bəladan qurtara bilmisən və həm də göylərimizi onun qara tüstüsündən azad eləmisən.
Ardı var ...
Günəşlə göy qurşağı qardaşlarının söhbəti
Göyoğlanın hekayəti
Qaraoğlanın hekayəti
Çəhrayın hekayəti
Sarıoğlanın hekayəti
Müəllif: Gülzar İbrahimova